நினைவோடை


கீதா மிஸ்.. சிறுவன் அழைத்ததன் பொருட்டு திரும்பினேன்.

என்ன பா..

இங்க‌ வாயேன்.. என்றான்.

ம்... வந்தாச்சு.. இரண்டு அடிகள் முன் சென்றேன்.

இங்க உக்காரு கீதா மிஸ்.. 

ம்ம் கொட்டிக்கொண்டே உக்கார்ந்து பின் என்ன வேணுமாம் சாருக்கு என்று வார்த்தையை நீட்டினேன்.

நா.. உனக்கொரு கத சொல்லவா..? என்றான்.

கதையா...? ம்ம்ம் சரி சொல்லு.. கேட்போம்...

ஒரு ஊருல.....   .... என்று தொடங்கியவன் சற்று நிறுத்தி 
ஆமா... எனக்கு மூனு கத தெரியும்.. உனக்கு எந்த கத வேணும்.. என்றான். மாத தேர்வு அப்போது தான் முடிந்திருந்தபடியால் தேர்வு பேப்பரை எடுத்து திரித்திக்கொண்டே பதிலுரைத்தேன். மூனு கதையா..? என்னென்ன கத?

ஒரு காக்கா கத,
ஒரு ராஜா கத,
அப்புறம் மூனுகண்ணி கத.. உனக்கு எது வேணும்.. என்று மூன்று விரல்களை காட்டினான்.

மூனுகண்ணியா..? நல்லாருக்கே எனக்கு அதுவே சொல்லு.... என்றபடி திருத்தத்தில் புகுந்தேன்.

சரி.. நான் சொல்லுவேன் நீ உம் சொல்லனும் சரியா..

உம்.. சரி.. 

ஒரு ஊருல ஒரு பெரிய வீடு இருந்ததாம்.. அந்த வீட்டுல மூனுபேரு அக்கா தங்கச்சிங்க இருந்தாங்களாம். அதுல ஒருத்தி பேரு மூனுகண்ணியாம்... 
பாவம் அவ.. அவங்க வீட்டுல யாருமே அவள பாத்துக்க மாட்டாங்களாம்... 
எப்பவும் திட்டிக்கிட்டே இருப்பாங்களாம்.. ஆனா எல்லா வேலையும் அவ மட்டுமே செய்வாளாம்‌‌.. சாப்பாடு கூட சரியா தரமாட்டாங்களாம்.. பாவம்ல, கீதா மிஸ்.. என்று நிறுத்தினான் அவன். 

மதுரா என்று தவறாக இருந்த வார்த்தையை சிவப்பு மையால் வட்டமிட்டு மூதுரை என்று திருத்திவிட்டு ஆமா ஆமா... ரொம்ப பாவம்.. அப்புறம் என்னாச்சு... என்றேன். 

அப்புறம் பாட்டிக்கிட்ட காக்கா வந்து வடை கேட்டுச்சாம்... 
பாட்டி , தரமாட்டேன்‌ போ னு சொல்லுச்சாம்.. 
உடனே காக்கா என்ன பண்ணிச்சு தெரியுமா?

பம்பரம் என்ற சொல்லில் பா நெடிலானதால் பொருள்மாறிப்போனது. அதை அடித்துவிட்டு என்ன பண்ணுச்சு... என்றேன்.

அந்த சிங்கம் ராஜாவை பாத்து  வேகமா ஓடிவந்துச்சி பாரு....

திருத்திய பேப்பரை கீழே அடுக்கிவைத்துக்கொண்டே பதில் கூறினேன் ம்ம்ம்.. என்னாச்சு ராஜாக்கு.. 

கீதா மிஸ்... சாய்ந்தரம் வீட்டுக்குப் போவேன்ல அப்போ எங்க வீட்டுக்கு நீயும் வரியா...? 
எங்க பாட்டி பெரிய டம்ளர்ல எனக்கு நெறைய காஃபி தரும். நா அதுல உனக்கும் தரேன்..

வரேன் குட்டி... என்று பேப்பரை எண்ணிக்கொண்டிருந்தேன். பேப்பரின் கசங்கள் ஓசையைக் கேட்டவன் அந்த பேப்பரைக் கீழ வையேன் என்றான். அவனது முகபாவனையைப் பார்த்து சரியென்று கொஞ்சியப்படி பேப்பரை கீழே வைத்தேன்.

கீதா மிஸ்... 
எங்க வீட்ல எங்க அம்மா என்ன நல்லா பாத்துப்பாங்க தெரியுமா...? 
பாட்டி தான் சாப்பாடு ஊட்டிவிடும்.. 
அக்கா எப்பவும் என்னோட வெளையாடுவா...  

நீ யாரு மாதிரி இருப்ப... 
அம்மா மாதிரி இருப்பியா ... 
பாட்டி மாதிரி இருப்பியா... இல்ல 
அக்கா மாதிரி இருப்பியா...  கீதா மிஸ்.. 

நானா...? ம்ம்ம்... 

நீ இப்போ ஒரு கதை சொன்னல்ல.. அதுல வர மூனுகண்ணி மாதிரி இருப்பேன்.... என்றேன். கன்னங்களைத்  தொட்டுப்பார்த்து சிரித்தான் சிறிதும் ஓசையின்றி. பதிலுக்கு நானும் சிரித்தேன்.

பள்ளிமுடிந்து மாலை மணியடித்தது. வகுப்பறை வந்த கண்ணனின் தாய் அவனது கையைப்பற்றி அழைத்துச் சென்றாள். நுழைவு வாயில் செல்லும் வரை திரும்பிப் பார்த்துக் கொண்டே சென்றவனின் வலது கையில் மூன்று விரல்கள் நீட்டியப்படியே இருந்தது விரலோடு அந்த மூன்று கதைகளும்..


Comments

  1. Mohana aswin8 December 2023 at 22:19

    இறுதி எழுத்துகளில் இன்பம் நிறைந்திருந்தது...💫💎🪄

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

I Am Not a Witch , கொட்டுக்காளி:

Image
ஓர் எட்டு வயது சிறுமி சூனியக்காரி என்று ஊர்க்காரர்களால் அடையாளப்படுத்தப்படுகிறாள். மேலும் சிறுமி சூனியக்காரர்களுக்காக அமைக்கப்பட்டிருக்கும் முகாமில் இணைக்கப்படுகிறாள். முகாமில் மிக இளம் வயது சூனியக்காரியான சிறுமிக்கு அங்கிருக்கும் மூத்த பெண்மணி ஒருவர் சூலா என்று பெயரிடுகிறார்.  சூலாவின் முதுகில் ஒரு நீண்ட ரிப்பன் கட்டப்படுகிறது. ரிப்பன் அளவிற்கேற்றதொலைவு அவள் நடந்து செல்லலாம். ஓடலாம். அவளுக்கானப் பணிகளை செய்யலாம். அந்த முகாமில் சூனியக்காரிகள் என அடைக்கப்பட்டிருக்கும் மற்ற பெண்களுக்கும் இதே நிலைதான். தங்களது உடலில் ஒருபாகமாய் ரிப்பனின் இணைப்பைச் சுமந்தே திரிகின்றனர்.  இயக்குநர் Rungano Nyoni இப்படி ஒரு படைப்பை நம் முன் வைக்கிறார். சற்று ஆழ்ந்து சிந்தித்தால் இது ஒரு பெண்ணிய மற்றும் சமூக நோக்கில் எடுக்கப்பட்ட படம் என்று விளங்கும்.  இயக்குநர் வினோத்ராஜின் "கொட்டுக்காளி" எனும் நவபடைப்பின் வீச்சும் அத்தகையது தான்.  குடும்பத்தாரின் விருப்பத்திற்கு மாறாக ஒரு காதலை அல்லது காதல் குறித்த ஏதோ ஒரு எண்ணம் தோன்றிய ஒரு பெண். அப்பெண்ணின் எண்ணத்தை மாற்ற அல்லது...
Read more

All We Imagine as Light: (Payal Kapadia)

Image
நகரத்திற்குத் தெரியும்  ஒரு துயரத்தை எப்படி கடக்க வேண்டும் என்று. ஒரு தனிமையை எப்படி தகர்க்க வேண்டும் என்று. நகரத்திற்குத் தான் தெரியும் ஒவ்வொரு விளக்கொளிக்குள்ளும் ஓராயிரம் கதைகள் உண்டு என்று.  எப்போது எனக்கு இந்த நகரம் பிடித்திருக்கும் என்று சிந்திக்கிறேன். முதல்நாள் பணி முடிந்து இரவுநேரத்தில் பேருந்துப் பயணத்தில் நான் கடந்த விளக்கொளிகளில்தான் இந்த நகரம் எனக்கு முதல் முதலாக பிடித்துப்போனதாக மாறி இருக்க வேண்டும். ஓயாத ஓசைகளுக்கு இடையே அந்த விளக்கொளிகள் இடைவிடாது மௌனித்திருந்தன. அந்த மௌனம் எதையோ உரக்கப் பேசியது. மிக உரக்க. அதை நான் ஆழ்ந்து கேட்க ஆரம்பித்தேன். இன்றுவரை கேட்டுக் கொண்டே இருக்கிறேன். இப்படித்தான் இந்த நகரத்தை பழகினேன்.  கிராமங்களில் இருந்து நகரத்திற்கு இடம்பெயரும் மனிதர்களின் கனவுகள் தாம் இங்கிருக்கும் விளக்குளில் ஒளிகளாக மின்னுகின்றனவோ என்று சிலவேளைகளில் தோன்றுவதுண்டு. எத்தனை ஆயிரம் மக்கள் கூட்டமோ அத்தனை ஆயிரம் கனவுகளின் குவியல். ஆனால் தன்னை நோக்கி வரும் மக்களின் விருப்பங்களை ஓரளவிற்காவது நிறைவு செய்வதில் தவறுவதே இல்லை இந்த நகரங்கள். நான் எனது கட...
Read more

அனாகத நாதம்:

Image
அனாகத நாதம்: செந்தில் ஜெகன்நாதன்  சொற்றுணை பதிப்பகம் வெளியீடு. இந்த நூல் செந்தில் ஜெகன்நாதனின் இரண்டாவது நூல். முதல் நூல் மழைக்கண்.  செந்தில் ஜெகன்நாதனின் படைப்புகள் எளிய மனிதர்களின் வாழ்வினை அதன் இயல்பிலேயே பேசிச் செல்பவை. அனாகத நாதமும் எட்டு சாமானிய மனிதர்களின் வாழ்வினை அந்தப் பாதையிலேயே சொல்லிச் செல்கிறது.  எட்டுக் கதைகளும் எட்டுவிதம்.  செந்தில் ஜெகன்நாதனின் கதைகளில் தந்தை என்ற கதாப்பாத்திரம் நீங்காமல் இடம் பிடித்துவிடுகிறது. தந்தை இல்லாத மனிதன் இங்கு யாரு? இதற்கேற்ப இவர் கதைகளில் விரும்பும் மனிதராகவும் வெறுக்கும் மனிதராகவும் அடிக்கும் மனிதராகவும் அரவணைக்கும் மனிதராகவும் முதலில் தந்தையாகத்தான் தான் இருக்கிறார்.  சாயை கதையில் வரக்கூடிய ஒரு பாத்திரம். படப்பிடிப்பு தளத்தில் காக்கைகளை ஓட்ட நியமிக்கப்பட்ட  ஒரு பணியாள் குறித்த கதை. இந்தப் பணியே இதுவரை நான் கேள்விப்படாத ஒன்றாகத் தோன்றியது. இக்கதையிலும் ஒரு தந்தை இருக்கிறார்.  தம்பொருள் கதையின் முடிவில் ஒரு இனம்புரியாத கனமும் கந்தவேலுவின் அமைதியும் அவரது டிவிஎஸ் எக்ஸெல் சத்தமும் நம்மையும் பீடித்...
Read more